• Chef van het jaar: David Martin (La Paix in Anderlecht)
• Gastheer van het Jaar: Fabrice D’Hulster (Sea Grill in Brussel)
• Italiaanse Chef van het Jaar: François Piscitello (La Villa des Bégards in Embourg)
• Aziaat van het Jaar: Bún (Antwerpen)
• Terras van het Jaar: Bachtekerke (Bachte-Maria-Leerne) 
• Sommelier van het Jaar: Yanick Dehandschutter (Sir Kwinten in Lennik)
• Dessert van het Jaar: Martijn Defauw (Rebelle in Marke)
• Brasserie van het Jaar: Brasserie Julie (Sint-Martens-Bodegem)
• Gastro-bistro van het Jaar: Veranda (Antwerpen)
• Groentenchef van het Jaar: Nicolas Decloedt (humus x hortense in Brussel)
• Wijnkaart van het Jaar: Au Gré du Vent (Seneffe)
• Bierkaart van het Jaar: De Gebrande Winning (Sint-Truiden)
• Prijs & Plezierverhouding van het Jaar: Le 54 (Tongeren), Le Tournant (Brussel) en Attablez-Vous (Namen)
• Nieuwkomer van het jaar: Souvenir, met een score van 15,5/20 (Gent)

Eén ding staat vast, hier schuiven we opnieuw aan (zeker voor € 89 voor 4 personen), voor een snelle hap voor een avondje stappen, met vrienden om ook na het eten nog lang te blijven plakken of zelfs met onze kroost tijdens een dagje Brussel. Kumiko zou mooi betekenen, wat ons betreft staat het nu ook voor lekker!

Wij bestelden, ondanks de gepeperde prijs, pastei waarmee chef Karen Torosyan de titel behaalde van 'Wereldkampioen pasteibakken Bocuse d'Or'.

Die snede pastei was een culinair monument, een op kamertemperatuur opgediende mozaïek van varkensvlees en eendenlever, verrijkt met pistache en omhuld met gelei en goud gebrande ovenkorst met reliëftekening (39 euro).

De specialiteit van La Marie Joseph is alles wat uit de zee komt, er staat dan ook een vivarium in de zaal. Op het menu staan al sinds mensenheugnis dezelfde klassiekers, aangevuld met seizoensgebonden gerechten die elk jaar terugkomen.

La Marie Joseph is niet goedkoop, maar de porties zijn royaal. Dus heb je meestal na een voor-en hoofdgerecht geen honger meer.

Het idee achter Luka is al even simpel als sterk: van 8 uur 's morgens tot 5 uur 's avonds serveert Kamala Dassantos gerechten die in al hun eenvoud toch boordevol smaak zitten.

De burger stelt niet teleur: het vlees van de befaamde slager Hendrik Dierendonck is lekker rosé gebakken en smaakt heerlijk af. De parmezaanchips, umamiketchup, shiitakes, gekarameliseerde uitjes en kerstomaatjes maken het helemaal af. Hier zetten wij graag onze tanden in!

We kunnen ons hier wel thuis voelen, in het Burgerhuis.

Vincenzo Marino van de bekende micro-enoteca Vini Divini neemt het bijbehorende restaurant voor zijn rekening, vandaar de naam JAM by Vini Divini.

Omdat dit hipster central is, kleden we ons navenant om ietwat te kunnen blenden. Het aan de buitenkant architecturaal banale gebouw is binnenin onwaarschijnlijk spectaculair, kunstzinnig en hip ingericht door Atelier Lionel Jadot uit Tervuren. Ruwe beton, blote baksteen en ongeschaafd hout zijn de dominante materialen.

Op het gelijkvloers bevindt zich achter de cocktailbar het pizza- en pastarestaurant.

Sinds 1967 klom het restaurant in 1999 tot 2 sterren, om ze in dit decennium opnieuw te verliezen.

Michelin besloot wellicht terecht dat anno 2017 dit restaurant zich onvoldoende vernieuwd heeft om nog tot de culinaire top te behoren, maar dat maakt de gerechten er niet minder lekker op en de bediening is uitzonderlijk.

L’Écailler houdt halsstarrig vast aan een grandeur die je nog maar moeilijk vindt, en speelt hierdoor in zijn eigen klasse. Als wij verder kunnen zien, is het omdat we op de schouders van reuzen staan. L’Écailler du Palais Royal is een reus, en de luitenant is blij dat hij er opnieuw heeft kunnen eten.

Bij mooi weer zijn de plaatsen op het verhoogde terras voor de deur geliefd. Binnen wacht een ruime bar met krukken, waarop gedronken, gegeten en gediscussieerd kan worden. Vanaf de oude schoolstoelen aan de met formica bedekte tafels hebben de bezoekers zicht op de keuken.

Je bent in Charlotte Café Cuisine welkom vanaf het ontbijt tot laat in de avond. De suggesties van de dag staan in het Frans op een leien bord geschreven.

Voor Cuberdon & Macaron was het bezoek aan Umamido te Brussel een schot in de roos.

De pork bun en hun homemade ravioli waren overheerlijk en de grote kom ramen waren op hetzelfde niveau.

Japanse klassiekers op hun best!

Voor het hoofdgerecht gaan we de luxueuze toer op: maine-anjou rund (€ 42,50) en kalfszwezerik (37,50). De kwaliteit van de ingrediënten is onmiskenbaar. Het rundvlees smelt op m'n tong. Ge-wel-dig! Dat het perfect bleu chaud gebakken is, kunnen we enkel toejuichen. Ook de wintergroentjes erbij zien er mooi uit en zijn simpel, maar o zo lekker. Over de kalfszwezerik evenzeer enkel complimenten: krokant vanbuiten, mals vanbinnen, met een smakelijk assortiment champignons erbij.