Dat humor en gastronomie dus blijkbaar wél samengaan, bewijst Cochon De Luxe met verve. Het menu is origineel, somptueus, verrassend, grappig en vooral: heerlijk. Op termijn zou het jonge team gerust een voet kunnen zetten naast vergelijkbare intieme zaken als Publiek en Oak. Benieuwd wat de toekomst brengt …

Wat een talent is die Vilhjalmur toch: hij geeft een banale knol zo veel lagen van smaak en aroma dat het even lijkt alsof ik een gerijpte biefstuk aan het eten ben.

Daarna bestellen we nog drie hoofdgerechten en een bijgerecht, die samen op tafel komen. De Massaman Kai is een milde curry van hoevekip met kokosmelk, pinda’s, aardappelen en laurier. Het is een fantastisch gerecht, met een zeer precieze smaakbalans tussen pikant en aangenaam pittig in. De grote stukken malse kip en aardappelen geven het gerecht een gezellig home made gevoel. Daarna volgt de Laab Kai, één van de meest beroemde gerechten uit Thailand. Vaak bereid met kippengehakt, maar hier gebruiken ze met het mes gehakt mager –en daardoor ook droog- kippenvlees. Een beetje spijtig, ik mis het smeuïge mondgevoel van gehakt. Het gerecht is verder een tikje te zilt naar mijn smaak, maar dat is persoonlijk. De Veggie Phad Thai is dan weer bang on: de gebakken noedels met tofu zijn perfect afgewerkt met een frisse dressing die mooi op smaak is.

Het hoofdgerecht is Gentse stoverij, gemaakt met (hoe kan het ook anders) Augustijnbier. Een bord met hetzelfde gemengd slaatje als bij het voorgerecht gaat vergezeld van een kom frieten met mayonaise en een reusachtige kom stoverij die er weliswaar wat onverzorgd (de randen van de kom hangen vol saus), maar tegelijkertijd enorm smakelijk uitziet, contradictorisch maar waar. De stoverij is geslaagd: de saus is smaakvol en de stukken vlees (het zijn er wel een achttal) zijn zo zacht dat je ze met een vork uiteen kan trekken. Stoverij zoals het hoort dus.

Het lunchmenu gaat van start met een verrassend hapje: vlaswijting in een krokant korstje van bierbeslag. Daarbij komt een lepeltje pesto van daslook en een dressing van mierikswortel. Zo wordt het frisse, seizoensgebonden verhaal van de chef geïntroduceerd. Een speciaal woordje van lof toch ook voor het origineel afsmakende brood, met een hint van citrus en anijs.

Bij the butcher’s son kan je zowel terecht voor een uitgebreid arsenaal aan degustaties maar ook voor een bezoek met één hoofdgerecht. De losse en ongedwongen sfeer in combinatie met de constante kwaliteit maken the butcher’s son één van de succesformules in de Stadsbrouwerij!