Bistro-bar L’Amitié op het Zuid heeft speciaal voor haar tiende verjaardag een eigen wijn.

Speciaal voor de gelegenheid koos hij samen met sommelier Kevin Matters een grüner veltliner. Na de oogst hebben we 40% van onze wijn deels in houten vaten laten rijpen later is de rest toegevoegd",  Thomas Baeyens, chef-kok L'Amitié. "Die rijping op vat maakt de wijn wat ronder, hoewel je de typische zuurgraad van de grüner veltliner niet verliest. Verder proef je groene appel, een beetje citrus en steenfruit."

Laure Genonceaux van restaurant Brinz'L in Ukkel is dinsdag verkozen tot Chaudfontaine Lady Chef of the Year. Zij volgt Julie Baekelandt van C-Jules uit Zottegem op.

De rekening komt, gevolgd door het uitgeschreven menu. Omdat het menu geregeld wijzigt doorheen het seizoen, duiden ze op een meerkeuzelijst aan wat je exact gegeten hebt die middag. In het verzorgde kaartje zit nog de wens ‘We hopen dat de beleving een mooie intense herinnering heeft nagelaten’ en een proefbuisje met de favoriete groene anijszaadjes uit de tuin van Hertog Jan. Volgens chef Gert onmisbaar in de keuken.

De keuken hebben de twee eigenaars van Culeau overgelaten aan Dominique Tondeurs, een geweldige kok die een Michelinster behaalde met zijn eigen restaurant.

Mijn varkenswangen in Rodenbach Grand Cru (€ 17) benaderen de perfectie: botermals, precies goed doordrongen van het oud bruin, met nét voldoende saus eroverheen plus enkele blaadjes zurkel voor een zure toets. De frieten zijn vingerdik goud gebakken, een potje mayonaise krijg ik er zonder vragen bij.

Konden we ook halve sterren uitdelen, dan kreeg deze nieuwkomer meteen een dikke vierenhalf.

Een nieuw restootje dat specialiseert in comfortfood vlak bij de Dansaertstraat? We are there! Oficina, het kindje van ex-Humphrey - Sanne Van Camp en Orry Sterckx kreeg sinds kort ook het gezelschap van hun voormalige chef Yannick Van Aeken. Het restaurant ligt een beetje verscholen in de Aalststraat, maar wij wijzen je graag de weg.

Ja, we hebben lekker gegeten (voor een heel aanvaardbare 57 euro) en het was een erg gezellige avond. Voor ons is Oficina officieel een aanwinst.

Vervolgens licht gerookt lamsvlees (€ 31), met een verrassend garnituur van het gekonfijte wit van meloen, gekonfijte paprikareepjes en dragonmayonaise. De friszure meloen lift het zoete van de paprika op en zorgt voor evenwicht in de bereiding. We komen deze keer niet met verf en borstels buiten, maar met een goed gevoel dat er in Antwerpen weer een fijn restaurant is geopend.

Ik krijg twee dikke filets met rijst, tuinboontjes en hazelnoot, knap gepresenteerd en smaakvol. Aan de andere kant liggen kraakverse, gegratineerde langoustines met limoenboter, koningskruid en een pastasalade.

De uitbaters kennen hun stiel, De Torre is een visrestaurant van hoog niveau.

Hier kun je kiezen uit een uitgebreide lijst bordjes, van hummus met koriander, over een portie chorizo of bellottaham tot kleine gerechten. Die zijn gewoon onderverdeeld in koud (sushi van paling, crème van erwten met asperges) en warm (zwezerik, artisjok en truffel, mosseltjes met curry). Alles is van superieure kwaliteit, net als de drankenkaart.

Conclusie? We hebben lekker gegeten in een aangename omgeving. De hedendaagse keuken van Bastide 71 is echt een aanwinst voor Deinze.

Het gaat heel vlot in de keuken, want kort na onze aperitiefronde zijn alle schaaltjes en kommetjes op tafel geplaatst. We zien drie verschillende soorten vleesblokjes, met daarbovenop kleurrijke rijtjes gehaktballetjes – eveneens op drie verschillende manieren bereid. De kip, het varken en het rund zien er allemaal even vers uit. Ook de vis is populair en wordt samen met frieten al snel aangevuld. Naast de gepresenteerde gebruikelijke vissoorten vindt Gentelmen het leuk om te merken dat er ook wulken en mosselen in de aanbieding zijn.

De sfeer is verrassend gemoedelijk, de rekening schappelijk (€ 84,10) en het eten echt wel de moeite waard. Men zegge het voort, want sharing is caring, toch?

Het slaatje met subtiel gerookte zalm (€ 18) is correct, de wrap met kip (€ 10) is goed afgekruid en vergezeld van avocado en tortillachips met een dip. De tosti met ham en kaas (€ 6) komt met een potje ketchup op tafel, de Italiaanse rode huiswijn (€ 4,50) smaakt er erg lekker bij. De vriendelijke uitbaatster komt geregeld vragen of alles in orde is en dat is ook zo

Ik lonk naar de antipasto om te delen, alleen liggen die prijzen (€ 25 à € 29) relatief hoog en aarzel ik of er daarna nog wel een pizza bij kan. De joviale uitbater van Limburgse oorsprong reikt ons echter de oplossing aan: deel één plank en vervolgens één pizza. Deal! Dus verschijnt eerst de Gustoso (€ 29) met Italiaanse charcuterie, kazen, gegrilde groenten en olijven als deelbaar voorgerecht. Het begeleidend huisgemaakt brood blijkt nog wat warm en hemels. Ook de vleesjes en kaasjes van excellente kwaliteit bevallen absoluut: denk pancetta, lardo, mortadella, denk pecorino, taleggio, gorgonzola.

Vrij snel laat ik mijn oog vallen op de tasting menuformule (€ 35). Ik antwoord automatisch affirmatief als de ober vraagt of we dit menu tweemaal willen. Even later kijken we verlekkerd naar een plank antipastini met fritura mista van groenten (wortel, bloemkool en aubergine) en mini-mozzarella in buikspek van Cuore di Puglia. Verder wordt de tafel gevuld met focaccia, hummus van kikkererwten en gazpacho - een Spaans omwegje. Hoef ik nog te zeggen dat dit een stevige starter is? Gelukkig smaakt alles o zo vers en huisgemaakt!

Lekker eten in een bowling? Lane 12, het nieuwe restaurant van bowling Wima in Schelle, wil dat verwezenlijken met een laagdrempelig concept en een hedendaagse keuken. Voor een professionele kok is de keuken van Lane 12 een droom: naast het klassieke arsenaal is die uitgerust met een Spaanse houtskooloven, een Italiaanse pizzaoven, een steenoven, een hoogenergetisch wokfornuis, een Japanse teppanyaki en een Amerikaanse broiler.

Niet ver van de Oostendse uitgaansbuurt treffen we een stukje Syrië: Damas. Binnenin trekt een grote foto van Oostende de aandacht, en op de kaart staan - naast veel Syrische specialiteiten - ook broodjes en hamburgers. Van ons hadden ze gerust volledig de Syrische kaart mogen trekken. De vriendelijke gastvrouw waarschuwt ons meteen: het bordje gemengd (€ 19) met fattoush (een oosterse salade), taboulé (een bulgurslaatje), hummus (een kikkererwtendip) en mutabal (een aubergine-yoghurtdip) voor twee personen is een flinke portie.

Brood-Boter is gevestigd in een lange, smalle ruimte, die ooit een schrijnwerkerij was. De aankleding is sober: betonnen vloer, witte muren, wat licht hout, een oude fiets en heel erg aangenaam licht. Op de kaart vind je naast verschillende soorten ontbijt ook broodjes, toast, salades, pasta's, quiche en meer.

Laurence en Jonas Haegeman van restaurant De Vijf Seizoenen, nemen 10 september het vliegtuig om vroeg in de ochtend in Peking aan te komen. Dezelfde dag nog en dinsdag beginnen Laurence en Jonas aan de voorbereidingen. Van woensdag tot zondag verwachten we vierhonderd Chinezen die van onze gerechten komen genieten.

Ze gaan aan de slag in restaurant Temple Restaurant Bejing (TRB) 

De spaghetti (een bavegarian voor mij en een Kenny the phoenix voor mijn vriend) werd geleverd in een stevig plastic potje met de bijhorende kaas apart verpakt.

En het mag gezegd: de spaghetti was heerlijk: de pasta was niet te plat gekookt en de saus was heel erg smakelijk. Ik genoot van de vegetarische balletjes (geleverd door Greenway). Bij de levering hoorden ook twee grote bavetten, kwestie van niet al smikkelend onze kleren te bevuilen.

Helemaal in de stemming om mij te bezondigen aan de twee belangrijkste geneugten des levens die in het openbaar zijn toegelaten, laat ik het vaste voedsel aanrukken: flinterdun gesneden Spaanse en Italiaanse charcuterie van topkwaliteit, oesters met een verrukkelijke topping van ponzu, bosui en sechuanpeper, uitmuntende sardienen met aïoli, verse goujonettes van vis met tartaarsaus, gelakte kippenvleugels met sesam en hoisinsaus, kleine hamburger met ui en augurk, tarte flambée uit de Elzas met Ibéricoham (van 10 tot 18 euro).

Alles is onberispelijk, en wordt gestadig aangevoerd door vriendelijk en goed opgeleid personeel.

Ondakns alle toeters en bellen duurt het tot de vierde gang vooraleer we het grote talent van Wout Bru te zien krijgen.

Het is een fantastich gerecht rond zeebaarsfilet. Italiaanse kaviaar, een ravioli van aardappel en oester maken er een intens, hecht geheel van.

Thijs Landuyt is ontegensprekelijk een talent. In combinatie met de lage prijzen kom je hier met het goede gevoel buiten dat men zijn best heeft gedaan voor jou. Op zich al iets wat je in een hotelrestaurant zelden overkomt.

Na zovele bezoeken weten Edwin en Frederik met hun mooie smaken en creativiteit ons nog steeds in vervoering te brengen. Het is een hele prestatie om dit keer op keer te doen en om zo aan de top te blijven. Ook een dikke pluim voor Fleur en haar collega voor de uitstekende bediening. Ik ben al aan het aftellen naar de volgende keer!